Το ποδόσφαιρο είναι γιορτή: Μήνυμα ενότητας από τους φίλους Βέροιας & Πιερικού

Και όπως πάντα, η διαιτησία δεν θα μπορούσε να λείπει από το… μενού. Κάποιες αποφάσεις κάνουν νερά εις βάρος της «βασίλισσας» του Βορρά, αλλά σε τέτοιους αγώνες, η τύχη χαμογελά μόνο σε όσους δεν τα παρατάνε. Στο τέλος, η σταθερότητα και η υπομονή θα κάνουν τη διαφορά, γιατί η μπάλα, όσο και να… φωνάζεις, πάντα κυλάει προς το τέρμα!

Η Βέροια έχει στήσει «τείχος» πίσω και δεν το ρίχνει κανείς! Σε οκτώ συνεχόμενα ματς δεν δέχθηκε γκολ, κάτι που δείχνει ότι η ομάδα είναι δουλεμένη, πειθαρχημένη και αποφασισμένη. Η «Βασίλισσα του Βορρά» επέστρεψε με στιλ και στέλνει μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση: φέτος δεν αστειεύεται!

Βέβαια, όσο «σφιχτή» κι αν είναι η άμυνα, πάντα χρειάζεται κι ένας... Δημήτρης Γκάρας από πίσω! Ο πορτιέρε της Βέροιας δείχνει τρομερή σταθερότητα και ψυχραιμία, βγάζοντας εντυπωσιακές αποκρούσεις όποτε η εστία «κινδυνεύει». Με τέτοιο τερματοφύλακα, δεν είναι τυχαίο που η «Βασίλισσα του Βορρά» βρίσκεται εδώ που βρίσκεται. Ο Γκάρας είναι, δικαίως, το πιο «ήσυχο» αλλά και πιο πολύτιμο όπλο της ομάδας!

Μια εικόνα, χίλια μαθήματα πολιτισμού! Οι φίλαθλοι της Βέροιας και του Πιερικού έδωσαν το δικό τους παράδειγμα, καθισμένοι δίπλα-δίπλα στις εξέδρες, δείχνοντας ότι ο σεβασμός δεν έχει χρώματα. Το πανό κατά της βίας, αφιερωμένο στη μνήμη του Μάριου από τη Χαλκίδα, συγκίνησε και έστειλε δυνατό μήνυμα ενότητας. Το ποδόσφαιρο μπορεί, και πρέπει, να είναι γιορτή, όπως ακριβώς το έκαναν πράξη οι δύο φίλαθλοι κοινοί.

Η Βέροια δεν είναι τυχαία πόλη με ιστορία και ήθος στα γήπεδα. Οι φίλαθλοί της έχουν διοργανώσει στο παρελθόν πανελλήνια συνέδρια κατά της οπαδικής βίας και σε κάθε περίσταση προάγουν τη φιλική ατμόσφαιρα. Η πρόσφατη εικόνα με τους οπαδούς Βέροιας και Πιερικού να τραγουδούν μαζί στις κερκίδες απλώς επιβεβαιώνει μια σταθερή παράδοση. Στη Βέροια, το ποδόσφαιρο παίζεται με πάθος αλλά και με σεβασμό.

Το ρίχνω σαν ιδέα. Δεν θα ήταν ωραίο στις επόμενες αποκριάτικες εκδηλώσεις της Βέροιας, η ιστορική ομάδα της πόλης μας να συμμετάσχει στην παρέλαση με το δικό της άρμα;

Μια τέτοια παρουσία δε θα είχε μόνο γιορτινό χαρακτήρα.Θα ήταν και μια ευκαιρία για τη “Βασίλισσα” να έρθει πιο κοντά στους Βεροιώτες, να θυμίσει την ιστορία της, να κερδίσει ξανά τις καρδιές μικρών και μεγάλων.

Ο αθλητισμός είναι κομμάτι της κοινωνίας μας. Και μια ομάδα που θέλει να ριζώσει βαθύτερα στην πόλη της, πρέπει να είναι παρούσα παντού – όχι μόνο στο γήπεδο, αλλά και στη χαρά, στη γιορτή, στην καθημερινότητα.

Ίσως, λοιπόν, ήρθε η ώρα η “Βέροια” να κατέβει στην αποκριά… με στυλ, χρώμα και μεράκι!

Η Νάουσα… πάει τρένο, και μάλλον χωρίς φρένα! Στην Α’ κατηγορία της ΕΠΣ Ημαθίας δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία: η ομάδα έχει ανοίξει τέτοια διαφορά που ούτε τα πλέι οφ δεν χρειάζονται. Ο τίτλος; Κλειδωμένος. Και όπως λέμε στα γήπεδα «το τρένο έφυγε, και όσοι έμειναν πίσω… καλή τύχη!»

Οι φίλοι της ομάδας μπορούν ήδη να κάνουν σχέδια για το πάρτι της ανόδου, ενώ οι υπόλοιποι απλώς παρακολουθούν με το στόμα ανοιχτό. Στο γήπεδο, η Νάουσα δείχνει συνέπεια, ταλέντο και χιούμορ γιατί, ναι, και το γέλιο παίζει ρόλο όταν σκοράρεις με τέτοια ευκολία.

Από την άλλη, η μάχη των πλέι άουτ υπόσχεται δράμα, ιδρώτα και καρδιοχτύπι. Οι ομάδες που παλεύουν για την παραμονή θα δώσουν το 100%, ενώ οι θεατές θα απολαμβάνουν… αγωνία στο πιάτο!

Και κάπως έτσι, η φετινή χρονιά θα μείνει αξέχαστη.Η Νάουσα απολαμβάνει τη δόξα της, οι υπόλοιποι τρέχουν να προλάβουν, και εμείς… απλώς γελάμε, χειροκροτούμε και περιμένουμε το πάρτι στο τέλος.

Η απόφαση του ιστορικού Φιλίππου Μελίκης να αποσυρθεί από το πρωτάθλημα της Α΄ κατηγορίας της ΕΠΣ Ημαθίας αποτελεί μια θλιβερή στιγμή για τον τοπικό αθλητισμό και την ίδια την κοινότητα της Μελίκης. Ένας σύλλογος με παράδοση δεκαετιών, που αντιπροσώπευε την ευρύτερη περιοχή, βλέπει τις προσπάθειές του να εξανεμίζονται, καθώς δεν κατάφερε να κατεβεί στο γήπεδο για δεύτερη συνεχόμενη αγωνιστική.

Υπήρχε ακόμη μια ελπίδα ότι τελευταία στιγμή θα εμφανίζονταν μερικοί παράγοντες της κοινότητας των 3.500 και πλέον κατοίκων, ώστε να στηριχθεί η ομάδα και να συνεχιστεί η προσπάθεια για παραμονή στην κατηγορία. Δυστυχώς, όπως φαίνεται, η κοινωνία της Μελίκης είναι διχασμένη λόγω της ύπαρξης μιας δεύτερης ομάδας, του ΑΠΣ Μελίκης, γεγονός που αποδυναμώνει τη στήριξη προς τον Φίλιππο.

Αυτή η εξέλιξη δεν αφορά μόνο την ομάδα, αλλά όλη την τοπική κοινωνία. Η απουσία μιας ενωμένης κοινής προσπάθειας μπορεί να σημαίνει ότι η ιστορία και η παράδοση του Φιλίππου κινδυνεύουν να χαθούν. Ο χρόνος θα δείξει αν θα υπάρξει επιστροφή στις επιτυχίες ή αν η Μελίκη θα αποχαιρετήσει έναν σύλλογο που υπήρξε σημείο αναφοράς για γενιές φιλάθλων.

Να και μια επινόηση ως ανέκδοτο:

Στη Μελίκη, πριν από το παιχνίδι Φίλιππος - ΑΠΣ Μελίκης, ένας παππούς λέει στον εγγονό του:

-Θυμάσαι παλιά που όλο το χωριό υποστήριζε μία ομάδα;

Ο εγγονός ρωτάει:

- Ναι, παππού, τι συνέβη;

Και ο παππούς απαντάει:

- Τώρα έχουμε δύο… και κανείς δεν υποστηρίζει πραγματικά καμία!