ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

Η Βραζιλία κλαίει γοερά, ο Ζουνίγκα κρύβεται!!

Πώς το έλεγε εκείνο το τραγούδι ο Σαββόπουλος: «Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά, έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα…»

Και να μην τα ξέρουν, θα τα μάθουν! Γιατί η μισή Βραζιλία ψάχνει να βρει αυτόν τον Χουάν Καμίλο Ζουνίγκα, που… καταζητείται από τη μισή χώρα του καφέ! 

Είναι ο άνθρωπος που έστειλε στο νοσοκομείο τον Νεϊμάρ με σπονδυλικό κάταγμα του τρίτου οσφυϊκού σπόνδυλου κι έστειλε επίσης στην εντατική τα όνειρα δεκάδων εκατομμυρίων Βραζιλιάνων που κλαίνε από χτες για την απώλεια του καλύτερου παίχτη τους από το υπόλοιπο μουντιάλ.

Πού… κρύβεται λοιπόν ο Ζουνίγκα; Στα σοκάκια της Νάπολι τα οποία ξέρει καλά από το 2009 όταν και πήρε μεταγραφή από τη Σιένα; Ή σε σκοτεινά υπόγεια της Μποκοτά, εκεί που ίσως να μην τον βρουν;

Γιατί αλήθεια είναι ότι τον ψάχνουν!

«Θα πληρώσεις Ζουνίγκα για το κακό που προκάλεσες. Να φυλάγεσαι γιε π…», του έγραψαν στο διαδίκτυο, την ώρα που χιλιάδες άνθρωποι είχαν μαζευτεί έξω από το νοσοκομείο της Φορταλέζα. Άλλοι έκλαιγαν μαθαίνοντας τα μαντάτα, άλλοι προσεύχονταν να βγουν ψεύτες οι γιατροί στις προβλέψεις τους (ένα μήνα εκτός), άλλοι προσπαθούσαν να πάνε στο ξενοδοχείο της Κολομβίας, μύλος!

Και δεν έκλαιγαν μόνο από πόνο, όπως έκανε με όλη του την καρδιά ο Λιονέλ Μέσι, από τους πρώτους που έγραψαν με πραγματικό ενδιαφέρον στον Νεϊμάρ, όπως και ο Μπαλοτέλι, ο Λεμπρόν Τζέημς, ο Κόμπι Μπράϊαντ!

Κλαίνε γιατί βλέπουν ότι η Βραζιλία χωρίς τον Νεϊμάρ είναι χλωμή, κατάχλωμη!

Είναι σαν ξεδοντιασμένο θηρίο που δεν μπορεί να επιτεθεί καλά, να απειλήσει ουσιαστικά, να πνίξει τους Γερμανούς, να τους στριμώξει στα σχοινιά, σε έναν ημιτελικό όπου η Βραζιλία πάει… θρηνούσα!

Γιατί ναι, το μέγιστο πρόβλημα είναι ο Νεϊμάρ, ο κινητήριος μοχλός της Βραζιλίας, ο μόνος μοχλός στην πραγματικότητα, αλλά έχει κι άλλα θέματα, όπως η απουσία αυτού του δυναμίτη, του Τιάγκο Σίλβα, παίχτη με πιστότητα, εγγυημένου αμυντικού και με τεράστια προσφορά στην ομάδα του.

Θα αντέξει η Βραζιλία χωρίς αυτούς τους δυο; Γιατί αν υποθέσουμε ότι η άμυνα συσπειρώνεται (έστω με… Ντάντε, που ξέρει τους Γερμανούς αλλά τον ξέρουν καλά κι αυτοί!), ποιος θα αναλάβει το ρόλο του Νεϊμάρ; Ο Όσκαρ; Δεν το έχει δείξει ως τώρα. Να έχουμε… ανάσταση;

Ο Φελίπε Σκολάρι θα προτιμούσε να βάλει σε δοκιμασία την καρδιά του με άλλες δυο παρτίδες πέναλτι, όπως με τη Χιλή, παρά να χάσει τον Νεϊμάρ! 

Έγινε όμως κι αυτό δεν αλλάζει. Κι η Βραζιλία πρέπει να πορευτεί με τα τωρινά δεδομένα, που όντως τη βάζουν σε δύσκολη θέση, στριμωγμένη αγωνιστικά και ψυχολογικά.

Να πλήρωσε άραγε τις κατάρες και τις μούντζες εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη; 

Γιατί η αλήθεια είναι ότι πολλοί σιχτίρισαν, και τη Βραζιλία και τον Ισπανό διαιτητή, τον Καρμπάγιο, που σε πολλές περιπτώσεις τα έβλεπα όλα… κίτρινα, ιδίως στη φάση του πέναλτι της Κολομβίας, εκεί που παραποίησε τους κανονισμούς και δεν απέβαλε τον Ζούλιο Σέζαρ. Ήταν ο ορισμός της κόκκινης κάρτας. Κι αν δινόταν –με αλλαγή των ισορροπιών- ίσως και να άλλαζαν πράγματα, καθώς η Κολομβία σφυροκοπούσε τους Βραζιλιάνους, με τον Τζέιμς Ροντρίγκεζ να κάνει όργια και να μπαίνει με θεαματικό τρόπο στον παγκόσμιο χάρτη!

Γιατί ήρθε για να λάμψει, να μείνει, να πάει πολύ ψηλά, να γίνει αξέχαστος! Και ναι, μπορεί να το κάνει!

Κι η πρώτη μεγάλη αναγνώριση ήρθε όταν η μισή Εθνική Βραζιλίας –με μπροστάρη αυτό τον γίγαντα τον Νταβίντ Λουίζ- πήγε και τον αγκάλιασε για να απαλύνει τον πόνο και το κλάμα του, βγαλμένα όλα από τα τρίσβαθα της ψυχής!

Τώρα η Βραζιλία κλαίει και βαριανασαίνει –ξέρει καλά τις πληγές της- και η Γερμανία χαίρεται!

Ξέρει ότι η δυσκολία για να φτάσει στον τελικό δεν εξαφανίστηκε βέβαια αλλά μειώθηκε αρκετά. Άλλο με Νεϊμάρ και Τιάγκο Σίλβα, κι άλλο χωρίς.

Λένε διάφορα για τη Γερμανία. Ότι έφτασε ασθμαίνουσα στον ημιτελικό και άλλα τέτοια.

Μα είδε κανείς καμιά αντίσταση από τη Γαλλία; Καμιά σοβαρή πίεση, κανένα χτυποκάρδι; Όλα άνετα πήγαν, με ελάχιστους κινδύνους συνολικά.

Το ματς με τη Βραζιλία θα είναι αλλιώς. Εκεί παίζεται ένας τελικός κι η συμπεριφορά θα είναι διαφορετική. Κι από τους δυο βέβαια.

Και, παρά την κρισιμότητα του ματς, θα έχει πολύ λιγότερο ξύλο σε σχέση με το… κατς στο λατινοαμερικάνικο ροντέο!

Ροντέο, όχι αστεία! Ίσως από τα σκληρότερα ματς στην ιστορία των παγκοσμίων κυπέλλων!