ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

Χωρίς ασφάλεια και με προβλήματα οι μαθητές

ΣΤΑ ΚΤΗΡΙΑ ΑΓ. ΒΑΡΒΑΡΑΣ, ΑΣΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΜΜΟΥ

ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ «ΒΕΡΟΙΑ»

Η μεταφορά των μαθητών είναι από εκείνα τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα που καταδείχνουν την χωρίς σχεδιασμό δομή της ελληνικής παιδείας, ιδιαίτερα για τους μαθητές της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Η εκάστοτε ηγεσία ποτέ δεν σχεδίασε ορθολογικά έργα υποδομών, με αποτέλεσμα σήμερα οι τοπικοί θεσμικοί φορείς να αναζητούν την λιγότερο επίπονη διαδικασία μεταφοράς και φοίτησης των μικρών μαθητών.

Κάθε χρόνο με την έναρξη της σχολικής χρονιάς το ζήτημα της μεταφοράς των μαθητών από και προς το σχολείο τους παρουσιάζεται όλο και πιο οξυμένο. Ιδίως μετά τον «Καλλικράτη», αλλά και την εφαρμογή του αυτόνομου, αποκεντρωμένου σχολείου της αγοράς γίνεται συστηματική προσπάθεια να μετακυλιστεί η ευθύνη, άρα ενίοτε και το κόστος της μεταφοράς στους γονείς.

Ένα παράδειγμα με προβλήματα ασφαλούς μεταφοράς των μαθητών από και προς το σχολείο τους, αλλά και οι σοβαρές ελλείψεις στα κτήρια που στεγάζονται τα σχολεία, αποτελούν οι σχολικές «μονάδες» στα χωριά Αγία Βαρβάρα, Ασώματα και Άμμος. 

 

Διασκορπισμένοι μαθητές σε τρία χωριά και μετακινήσεις χωρίς ασφάλεια

Στο σχολείο Αγ. Βαρβάρας φοιτούν 80 μαθητές (πρωινό ωράριο) και 32 μαθητές από το κέντρο φιλοξενίας προσφύγων (απογευματινό ωράριο). Το Δημοτικό Σχολείο  της Αγ. Βαρβάρας λόγω της ιδιαιτερότητας του, αποτελείται από τρία κτίρια που βρίσκονται σε τρεις Τοπικές Κοινότητες και συγκεκριμένα στην Αγ. Βάρβαρα, στα Ασώματα και στην Άμμος.

Έτσι λοιπόν οι 80 αυτοί μαθητές είναι διασκορπισμένοι σε τρία διαφορετικά χωριά. Για την Α΄ και Β΄ τάξη στα Ασώματα, για την Γ΄ τάξη στην Άμμο και για την Δ΄, Ε΄ και ΣΤ΄ στην Αγία Βαρβάρα, Παράλληλα όμως μετακινούνται και οι δάσκαλοι ειδικότητας, όπως οι γυμναστές κ.λ.π. οι οποία κάνουν μία ή δύο ώρες σε ένα σχολείο και στην συνέχεια πηγαίνουν στα υπόλοιπα δύο για να κάνουν μάθημα και σ΄ αυτά.

Το ερώτημα που τίθεται είναι απλό. Μπορεί να εξασφαλιστεί κατά αυτόν τον τρόπο η ασφαλής μεταφορά των παιδιών του Δημοτικού χωρίς την ύπαρξη μάλιστα κατάλληλου συνοδού;

«Είναι σοβαρότατο αυτό το πρόβλημα με την μετακίνηση και δεν αφορά μόνο τα δικά μας παιδιά. Κάτι ανάλογο γίνεται και με τα άλλα. Αν και ο νόμος προβλέπει την ύπαρξη συνοδού, δυστυχώς δεν υπάρχει» μας είπε ο Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου Αγίας Βαρβάρας Νίκος Θεοδώρου.

«Η μεταφορά των μαθητών γίνεται με αστικά λεωφορεία τα οποία απ΄ όσο γνωρίζουμε, δεν είναι υποχρεωμένα να διαθέτουν ζώνες ασφαλείας. Ωστόσο όμως για την ασφαλή μετακίνηση υπάρχει η πρόβλεψη χρήσης ζωνών» συμπληρώνει το μέλος της Διοίκησης Παντελής Μαυρόπουλος.

 

Μπάζουν νερά στα κτήρια

Σίγουρα η ασφαλής μεταφορά των μαθητών δεν είναι και το μοναδικό πρόβλημα, εν προκειμένω, στο Δημοτικό Σχολείο Αγίας Βαρβάρας. Υπάρχουν και αυτά που υπάρχουν στα κτήρια που στεγάζονται οι τάξεις.

«Προβλήματα υπάρχουν και στα τρία κτήρια. Σ΄ αυτό της Αγ. Βαρβάρας από την στέγη του κτηρίου μπαίνουν νερά, ενώ και τα κουφώματα πρέπει να αντικατασταθούν γιατί είναι πολύ παλιά και σκέβρωσαν» μας είπε ο Νίκος Θεοδώρου και πρόσθεσε πως «με την λειτουργία απογευματινού ωραρίου στο κτήριο της Αγίας Βαρβάρας για τις ανάγκες εκπαίδευσης των 32 παιδιών από το Κέντρο Φιλοξενίας των προσφύγων, είναι επιβεβλημένη η πρόσληψη και δεύτερης καθαρίστριας για την κάλυψη της απογευματινής λειτουργίας του σχολείου. Επίσης το ίδιο πρόβλημα με τα κουφώματα υπάρχει και στο κτήριο των Ασωμάτων και το οποίο ζητάμε, επιπλέον, την οριοθέτηση της αυλής του σχολείου, καθώς είναι κοινή η αυλή με της εκκλησίας».

Θεωρούμε «φυσιολογικό» να υπάρχουν προβλήματα και στο κτήριο του χωριού Άμμος. «Δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση ένα κτήριο ενός μικρού χωριού» μας είπε ο Παντελής Μαυρόπουλος ο οποίος γίνεται πιο συγκεκριμένος και καταγράφει τα προβλήματα:

«Ένα πρόβλημα είναι με το σοβατεπί στο ταβάνι του κτηρίου. Πέφτουν κομμάτια. Επίσης σημαντικότατο πρόβλημα είναι κι αυτό με την υγιεινή των παιδιών. Οι τουαλέτες είναι μικρές, μακριά από το κτήριο και οι πόρτες ανοίγουν προς τα μέσα και όχι προς τα έξω. Έτσι τα παιδιά για να μπουν μέσα αναγκαστικά στριμώχνονται, ακουμπούν  και πατούν σε σημεία που δεν πρέπει. Ένα ακόμα σοβαρό πρόβλημα είναι και η έλλειψη ασφάλειας των παιδιών. Η συρμάτινη περίφραξη του οικοπέδου κάθε λίγο και λιγάκι είναι χαλασμένη σε διάφορα σημεία. «Ευτυχώς» όμως που πιάνουν τα χέρια του δασκάλου μας και κάνει τις διορθώσεις, όσο αυτές μπορούν να γίνουν».

Κι όμως αυτά συμβαίνουν ελάχιστα χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα της Ημαθίας, τη Βέροια. Χωρίς να υπάρχει μια άρτια σχολική μονάδα που θα στεγάσει όλες τις τάξεις και όχι οι μαθητές να διδάσκονται διάσπαρτα.