ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

  • ΒΕΡΟΙΑ
  • Posted
  • Διαβάστηκε 1306 φορές

«Βασίλισσα» πλέον χωρίς στέμμα

Τα τελευταία χρόνια, δεν ήταν «δύναμη», όμως η Βέροια είχε καθιερωθεί στη μεγάλη κατηγορία. Με συνεχείς παρουσίες στην Α' Εθνική και μετέπειτα Σούπερ Λιγκ, εύκολα ή δύσκολα κατάφερνε κάθε φορά να ανανεώσει την παρουσία της σε αυτή. 

Ηταν όπως λέμε σε απλά λόγια... υπολογίσιμη και παράλληλα κατάφερνε να ξεχωρίζει με την «ανακάλυψη» παικτών. Ποδοσφαιριστές όπως οι Μπεν ή Ολαϊτάν, αλλά και γηγενείς σαν τονΒασιλακάκη, τον Καλτσά «αποκαλύφθηκαν» με εκείνη στα «σαλόνια», όταν και διέθετε τα κατάλληλα άτομα στο τιμ της.

Ολα τα παραπάνω όμως δείχνουν να αποτελούν μία γλυκιά ανάμνηση. Λάθη, λάθη και ξανά... λάθη, οδήγησαν πλέον την «βασίλισσα» με το 1,5 πόδι στην Football League και ουσιαστικά, την έκαναν... έκπτωτη και χωρίς στέμμα. Τι όμως οδήγησε σε αυτή τη κατάσταση; Σίγουρα όχι μόνο τα όσα συνέβησαν από το καλοκαίρι και μετά.

 Τα «καμπανάκια» άρχισαν να ηχούν από τις προηγούμενες σεζόν. Οι αριθμοί... τρομάζουν. Από το 2015 και μετά σε 75 ματς πρωταθλήματος πήρε μόνο 13 νίκες, ενώ από το 2016, σε διάστημα 16 μηνών πανηγύρισε μόλις 4 φορές!  Η αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος το καλοκαίρι του 2014 προκάλεσε αρχική ευφορία, καθώς ο Θοδωρής Καρυπίδης έδειχνε να πραγματοποιεί δυναμικό «μπάσιμο». Λίγους μήνες μετά όμως, τα λόγια δεν μετουσιώθηκαν σε πράξεις.

Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί κάτι. Στον Γιώργο Αρβανιτίδη που για χρόνια είχε τα «ηνία», μπορεί να του καταλογίσει κάποιος χίλια δυο κακά. Αλλαζε τους προπονητές σαν τα πουκάμισα, πολλές φορές λειτουργούσε παρορμητικά και άλλα περαιτέρω. Ομως ήταν κοντά στην ομάδα, με εκείνον ποτέ δεν παρουσίασε σημάδια διάλυσης όπως τώρα, την στήριξε οικονομικά ακόμη και στην Γ' Εθνική, ενώ ουδέποτε επί ημερών του υπήρξαν προσφυγές ή απεργίες παικτών. Εκανε λάθη, δεκτό, όμως η Βέροια λειτουργούσε με αυτόν να βάζει το χέρι στην τσέπη, όσο άντεχε και μπορούσε. Στη μετά Αρβανιτίδη εποχή όμως, υπήρξε λανθασμένη οικονομική διαχείριση, που στην πορεία έφερε μεγάλα προβλήματα. 

 Το πρώτο διάστημα μετά την αλλαγή ιδιοκτησίας έγιναν «ηχηρές» μεταγραφές. Παίκτες όπως οι Ραούλ Μπράβο, Κάμπορα, Χασελμπάινκ, Τάτος, Γεωργιάδης, Ναζλίδης, Μερεμπασβίλι, Μπατιόν, Ιμπραϊμ, Μαγέφσκι, Ανάκογλου και Αμπντούν, είναι λίγα από τα «ονόματα» που φόρεσαν την φανέλα της ομάδας σε διάστημα μόλις δύο σεζόν. Ολοι τους είχαν διάθεση να προσφέρουν, αρκετοί το έπραξαν, όμως οι συνθήκες δεν τους βοήθησαν. Χωρίς βέβαια να σταθούν άπαντες αντάξιοι των προσδοκιών που υπήρξαν για το πρόσωπό τους.

Ωστόσο το ότι δαπανήθηκαν πολλά χρήματα σε λανθασμένες επιλογές «άνοιξε» τα μπάτζετ, ως επί το πλείστον τα «βαριά» ονόματα έμειναν λίγο και τα  «σύννεφα» άρχισαν σταδιακά να κάνουν την εμφάνισή τους. Οι αποχωρήσεις για οικονομικούς λόγους γίνονταν όλοι και πιο συχνοί, το εγχείρημα με τον Ζήση Βρύζα να «τρέχει» το τμήμα δεν προχώρησε και το... κακό φαίνεται πως κορυφώθηκε, όταν ο τότε μεγαλομέτοχος αποφάσισε να εμπλακεί στην Αρη. Αρχικά παράλληλα, αλλά όταν το περασμένο καλοκαίρι  οι «κίτρινοι» επέστρεψαν στις επαγγελματικές κατηγορίες, αναγκαστικά αποχώρησε οριστικά.

Διάδοχός του ήταν ο Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος και αν η καλή ημέρα φαίνεται από την αρχή, τότε κάτι ανάλογο ισχύει και για την άσχημη. Το καλοκαίρι, στην περίοδο της προετοιμασίας έγινε η πρώτη απεργία των παικτών για οικονομικούς λόγους και αυτό ήταν ένα προμήνυμα του τι θα συμβεί...

 Η σεζόν ξεκίνησε, όμως ο  Αλέκος Βοσνιάδης έφυγε νωρίς και η πρόσληψη του Θωμά Γράφα στον πάγκο δεν βοήθησε. Σε 14 ματς πήρε μόλις μία νίκη, ενώ έφυγε μετά από την απογοητευτική συγκομιδή των μόνο 5 βαθμών στα ισάριθμα «κολλητά» ντέρμπι της ουράς που έδωσε η Βέροια τον Γενάρη, εκ των οποίων τα τρία ήταν εντός έδρας. Αποχώρησε μετά την ήττα από τον Ηρακλή, αλλά το τρένο είχε πλέον... περάσει. Σε παιχνίδια must win η «βασίλισσα» αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων, ενώ τα αποδυτήρια είχαν γίνει άνω-κάτω.

Παρατηρήθηκαν ξαφνικές περιθωριοποιήσεις παικτών, ενώ επί ημερών του η ομάδα αποδυναμώθηκε. Εφυγαν οι μπακ Νοβαλόφσκι, Μαλόν, ξαφνικά ο Μαραγκός βρέθηκε μόνιμα εκτός αποστολής, ο Μεληκιώτης «χάθηκε» ως ελεύθερος, ενώ ο Βίτι που δεν συνεχίζει, ποτέ δεν ανακοινώθηκε ότι αποχώρησε.

Ολα τα παραπάνω είναι ένα δείγμα πως  κάτι δεν λειτουργούσε σωστά. Η έλευση του Ράτκο Ντόστανιτς φαίνονταν ως ένα απονενοημένο διάβημα. Ο Σέρβος προσπάθησε μαζέψει τα... ασυμμάζευτα, οι ίδιοι οι παίκτες έκαναν λόγο για «χαμένο προηγούμενο διάστημα», αλλά η ήττα στην Λιβαδειά  αποτέλεσε ουσιαστικά την «ταφόπλακα» των ελπίδων της «βασίλισσας» για παραμονή. 

 Ποιος φταίει; Εκ των υστέρων το μόνο εύκολο για τον οποιοδήποτε είναι να στήσει στα 11 μέτρα κάποιον και να τον «πυροβολεί». Σίγουρα από την στιγμή που ο λαός μας λέει ότι το «ψάρι βρωμάει από το κεφάλι», κάτι θα ξέρει. Αρα η διοίκηση έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης.

Στο πρόσφατο διάστημα της διακοπής και ενώ η ομάδα προέρχονταν από τη νίκη επί της Κέρκυρας που την κρατούσε σε τροχιά παραμονής, το ποδοσφαιρικό τμήμα έκανε 3 φορές απεργία! Κάτι που αποτυπώνει ανάγλυφα ότι υπάρχει πρόβλημα και μάλιστα μεγάλο. Ατομικά αν δει κάποιος τους παίκτες της «βασίλισσας», δεν υστερούν σε ποιότητα από όσους βρίσκονται στις άλλες ομάδες της ουράς. Ωστόσο η «ηρεμία»  ήταν άγνωστη λέξη για τα αποδυτήριά της, σε όλη την διάρκεια της σεζόν. Τα όσα κατά καιρούς ακούστηκαν για το πώς λειτουργούσαν, ήταν λογικό να προκαλέσουν αναστάτωση. 

  Αλλά στην προκειμένη περίπτωση, στον διαφαινόμενο υποβιβασμό της ομάδας αποτυπώνονται όλες οι παθογένειες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αν δεν υπάρχει ένας τύπος να πληρώνει, τότε οι ομάδες πλην των «μεγάλων» είναι... καταδικασμένες να σβήσουν από τον χάρτη. Και στη Βέροια «πλήρωσαν» τα τεράστια οικονομικά προβλήματα, που δημιουργήθηκαν βέβαια από δικούς τους λάθος χειρισμούς. Οταν ήρθε ο λογαριασμός, κανείς δεν ήταν εκεί να πληρώσει...

ΠΗΓΗ: GAZZETA.GR